आई

ठेच लागता कळ मस्तकात जाई 

देवाच्या आधी आठवे ती असे आई

पिता खंबीर वटवृक्षासम भासे

त्याची शीतल छाया म्हणजे आई 

इवलेसे विश्व माझे,माझ्यापुरते असलेले

त्याचे विराट विश्वरूप म्हणजे तूच आई 

कंठ दाटला डोळा आले पाणी

तू स्मरता नेहमी असेच होते आई